18 februari 2007

Oei, ik raak een beetje van streek door al die verbouwingen ... maar gelukkig ... het lezen blijft ! !
Zondag geveld door buikgriep, en dus eens niet veel nieuws van mij.


Ondertussen is Lena hevig aan het verder werken en zijn de plafonds van alle kamers van de zolder en de eerste verdieping zogoed als opgeschuurd.

Volgend weekend beginnen we aan het gelijkvloers.

05 januari 2007

En ja hoor, de lente is weer begonnen, of moet ik zeggen de winter hebben we dit jaar niet gehad!

Moord en doodslag. Ongebonden eendendames zijn vogelvrij verklaard en groepsverkrachtingen zijn vooral bij de eenden dan ook aan de orde van de dag.

Vanuit een kale boom of over de schrale bodem schalt bijna de roep van de Vink: Hier ben ik! Hier ben ik!
En ook hier en daar een de Boomklever geeft met zijn vrolijke en uitbundige roep alvast kleur aan het nog kale landschap.

Sommige van de zojuist uit Verweggistan teruggekeerde zangvogels krijgen de kans niet eens om weer op krachten te komen als ze door een toevallig passerende Buizerd uit de boom geplukt worden. Al die moeite voor niks dus ...

Sommigen hebben net hun winterslaap uit en knipperen met hun oogjes naar de eerste krachtige zonnestralen. Er is genoeg te doen: hol schoonmaken, buikje eens lekker rond eten en dan de buurvrouw achterna zitten. Eh, ja. Ik heb het hier over zoogdieren ...

De Rode bosmieren vechten verbitterd hun voedseloorlogen en velen moeten het letterlijk bezuren. Dacht u dat mieren geen geluid maakten? Dan moet u nu toch eens echt gaan luisteren.

03 januari 2007

Neen, Ik heb ze vrij gelaten.

Misschien kom ik ze in Brabant nog eens tegen. Dan kunnen we samen geluiden uitwisselen boven een lekkere trappist.
In een lawaaierig en druk bevolkte regio als het Vlaamse platte land is het opnemen van geluiden misschien wel een van de meest vreemde hobby's die een inwoner er op na kan houden. Sommigen leggen de relatieve stilte van het platte land vast, anderen de rustgevende roes van de stad.

Natuur en geluiden zijn zo goed als onlosmakelijk met elkaar verbonden. Geluid is ook in de stad al heel lang één van de strategieën voor overleven, zo niet de belangrijkste. Geluid, klank, timbre, galm … zoveel omschrijvingen en ook zo omvattend: vanaf een bescheiden piepje in een eierschaal of een kuchje om de aandacht van je lotgenoot te trekken, tot en met een zeer uitbundig concert waaraan alle individuen deel nemen.

Wat zijn we toch eigenlijk rijk dat we dit allemaal op band kunt vastleggen! Haal de recorder maar onder het stof vandaan en kijk meteen of de accu nog in orde is. En heeft u nog verse batterijen nodig voor de microfoon? En maak ik dan niet beter direct stoofpotje van mijn zangvolgels?

20 december 2006

Lena ging gisteren in Meise op consultatie.
“Ah mevrouw gaat verhuizen naar het Brabantse en neemt een Gentenaar mee. Zal die man dat wel kunnen gewoon worden. Zo van de stad naar den buiten ? Hij zal moeten getemd worden!”

Nu wil ik die man wel eens te woord staan, als goeie plattelander weet hij ook wel dat het imitatietalent van alle Vlaamse vogels fenomenaal is. De mens wordt gewoon nagebootst.

Vogels imiteren snel een autoalarm, een scheidsrechtersfluit of zelfs een motorzaag.
Ik heb me dus gisteren een paar wielewalen, een lijster en een leeuwerik gekocht. Ik hou die hier nog enkele maanden op mijn terras. Als onze frivole katten deze gekooide zangvogels niet zien als lekkere toetjes, dan kan ik tegen het begin van de lente gewoon mijn straatgeluiden meenemen naar het platteland.
Sirenes, geluid van carjackings, huilende kids, geluid van de tram, vloekende allochtonen, tierende autochtonen, … alles wat ik niet kon missen neem ik gewoon mee in een paar zangvogels.

Hopelijk zingen ze hun liedjes lang genoeg en laten ze zich niet verleiden door de rustige geluiden van Brabantse trekpaarden en grazende koeien. Als ze geen karakter tonen en zich laten bekoren door de 'niet-stadsgeluiden' dan gaan ze later toch wel in het kattestoofpotje.

12 december 2006

Een jonge familie leeft alleen in een afgelegen verbouwde snoepwinkel. In verschillende documentaireachtige observaties komt hun idyllische leven voorbij. Dan wordt ontdekt dat hun huis, als laatste in België, nog niet is aangesloten op het elektriciteitsnet.

Via televisie en radio horen de Belgen, in hun van elektrische apparaten vergeven huizen, hun verhaal. 'Hoe hebben ze zo kunnen leven?'

We stellen ons dezelfde vraag, tot we beseffen dat het ons verhaal is …
"La vie Sans Electieke"



21 november 2006

En hoe ist het dan nog met ons … wel zoals iedereen wel in de mot heeft zijn wij nog steeds aan het verbouwen.

De gyprockamers in de zolder zijn gemaakt en bijna af. De plafonds op de twee verdiepen en beneden behalve in de wc en de berging. Daar moeten we die nog eens verlagen voor de afzuiging.
We gaan nu alle electriek beginnen aansluiten en het terrasje op het eerste afwerken. Dan la cuisine, the gas-fire place, enz enz … allee ja nog wel een paar maanden werk. Onze doelstelling blijft om in de lente te verhuizen.

We zijn vorige week de vloer gaan kiezen en jaaa direct ons goesting gevonden … we zijn nog nooit zo eensgezind geweest. De goede geest was tot ons neergedaald tot vorig weekend… Oesj de offerte gekregen voor ons goesting van vloer…
Wel terug eensgezindheid en heel rap een nieuwvloerke gaan kiezen ... veele veele veele goedkoper ...

Gisteren nog naar een voorstelling van Lieve Blancquaert voor Plan over “mijn status is positief” : boek van Annemie Struyf en Lieve Blancquaert over seropositieve mannen en vrouwen, over seks en geweld in Afrika. Over aids weeskindjes en prostitutie. Over zo wat alles waar we hier maar al te graag snel overgaan …

Eigenlijk heb ik veel aan vrienden moeten denken die vertrokken zijn naar Azie om in een project van aids-weeskinderen te stappen. En ik heb geprobeert vergelijkingen te trekken tussen Afrika en Azie … tot Lieve Blancquaert ineens zei : “weet je wet het probleem is in het Westen?” … “wij willen alles begrijpen en in hokjes plaatsen om ernaar te kunnen handelen … ”, gelukkig zat ik alleen op de laatste rij want ik ben redelijk rood geworden.

06 oktober 2006

Hello all,
Iedereen ok ? (hee ... applaus en gefluit )
Zie hoor da nu … gefluit !! de officiële verwelkoming op een boerenmeeting.
Ja fluiten !!
“hei jean”
“ja choarle”
“wel t’es ne goeien kerle moar ken n dagschotel in majn ien and en majn ander zit in majne zak dus kunne nie plakken”

Ja t is fijn om in bachtende kuppe te zijn ! Ik ben net aangekomen vanuit bachtende kuppe airport. Ik denk zelfs da we nog wat mest gelost hebben zo just voor het landen.

Bachtende kuppe airport, binnenkort wordt dit afgeschaft he. Ieren en Amerikanen die kunnen bachtende kuppe niet uitspreken dus wordt het Brussels Ouest.

Charleroi was in het engels zoiets als “sjarlerwous” en de Vlamingen zagen daarin teveel een verfransing van “charletans” en dus hebben ze het voor de communautaire vrede maar Brussel South gedoopt.

Binnenkort krijgen ook de andere luchthavens een nieuwe benaming : Bussels by the Sea ( Oostende ), “Bruussels t Stat” (Antwerpen) en “Broesel rouge” (socialistische bolwerk Luik).
De mondialisering maakt Vlaanderen en Wallonië almaar kleiner, en Brussel alsmaar groter.

K voelde me wel niet zo super na het landen. Ge ziet die koeien hier zo op de landingsbaan lopen. Telkens dat er ééntje staat te loeien springen die brandweermannen hier recht. Die denken aan gecrashte vliegers.

Op de deur van de controle toren hing zelfs een briefje “ ben bella goan melken”.

Der is hier zelfs geen metaaldetector. Just Choarle die hier nu naar comedy zit te luisteren.
“hei moats, ge goat toch gien domme dingen kommen doen he ? ja moar ken dat uuk gezien van den elfsten op de televies zulle. Memmen hie moar ienen gruuten building in bachtende kuppe en t es de kerke. En mijne zeune moe nog trauwe volgende weke.

Och ja nog nen andere gruuten building es de boerderie van de jean. Die moede uuk nie pakke want mijne zeune trauwt mee zijn dochter en anders kant hij den helft van de marriage nie betoale”

Tjonge tjonge toch super om hier te staan. 2 volledig uitverkochte shows! En dat in Bachtende kuppe.
“Tjonge tjonge zie ze daar tonge”
Ik ben al lang niet meer zo opgewonden geweest. Toch niet meer sinds die laatste Pabo catalogus. Ge weet wel. De catalogus die niemand heeft maar iedereen kent!

Je vult zo’n papiertje in en stuurt het terug. En wat krijg je een volledig gratis catalogus van alle mooie modellen in super sexy lingerie.
Verdomd ! dat ik dat nu pas weet ! Pabo waar was je als ik 16 was !! het enige wat er toen was was de catalogus van 3 suisses !!
Met blauwe colberkes en grootmoeders ondergoed. Bh’s als zeilschepen en onderbroeken als torpedo’s. We hebben de Duitsers aan den IJzer kunnen tegenhouden hé! Waarom? Wij hadden 3 suisses!

Jaja der staan niet veel geheimen meer in de Pabo. Wij mannen hoeven geen dagen te gaan shoppen in de Veldstraat of aan de Meir. Neen neen, geef ons nen Pabo voor een uurke en wij vinden wel iets voor ons vrouwen.
“kerdjie choarle”
“ja jean”
“mieljaarde edde da gezien, nen string .. vent da moe zere doen, zu een kuurde in ui gat”
“biegot choarle zou ons melanie dat uuk wille”
“joas joas choarle uille melanie das een ferm ding jong, moar niet te zier oan trekke of der schiet een schelle van heur hespe ”

Ja en tegenwoordig staan er ook mannenmodellen met setjes in de Pabo. En niks verkeerd hé. Mijn beste maten dragen van die snottebellekes om hun vriendin te plezieren.
“ kiek choarle”
“ja jean”
“ kenee nie gezegd dat niet schoene es .. moar k zoent toch niet droagen veur de koeien te melken”
Wij vroeger hadden het toch makkelijker. Slipjes of boxershorts. Slipjes voor de macho Tarzans en Boxers voor de “free men”
Ons boma verklaarde ons zot met die boxers.
“choarle”
“ja boma”
“da los ondergoed, das nie goe voor joen. Alles goat in t lang hangen”

“zekers boma, zekers. K hoep et, ik hoep et echt”

Toch spijtig dat bart somers zijn zin niet heeft kunnen doordrukken hé.

Stel je voor de olympische spelen naar Vlaanderen halen. Vlaanderen en de Olympics. Daar maken we gegarandeerd weer een kermis van. Misschien krijgen we wel feestcheques van Anciaux.

“Welkom aan alle boeren en vendelzwaaiers van alle landen. Welkom op deze 36e Olympische spelen, dit jaar in in het Hol van Pluto van onze Vlaamse velden.”

Simultaanvertaling in het Engels
“Welcome to all farmers and wavers of flags. Welcome to the 36e Olympic Games in the ass of Pluto at Flanders’ Flields”

“Ik verklaar deze spelen voor geopend en moge de heer onze ‘Vlaamsche’ atleten beschermen en de buitenlandse atleten behoeden voor de pandoering die ze gaan krijgen”

Of zelfs als we de spelen nu samen organiseren in een actie met Nederland?
“Nou wij verklare deze spelen voor gé-opend en moge de heer onze Nederlandse atlete bescherme, en hun Vlaamse vriendjes ook. Moge Hansaplast voldoende pleisters sponsoren voor de klompe die de buitenlandse atlete in hun reet zullen krijgen.”

“Wij donere een pentekening van een goude klomp aan de Nederlandse atleet die de mooiste overwinning behaalt.”

Bij de openingsceremonie geen witte duiven. Neen bij ons in Vlaanderen manden vol bosduiven, patrijzen en fazanten. En op de parking van het stadium wordt nu de openingswedstrijd gehouden: 'klei'duif schieten.

Nu we de wereldkampioen BBQ in huis hebben kan hij al beginnen met die vlam aan te steken.

Vroeger hadden we voor de Olympische ringen wel vijf autobanden genomen. Ja die branden langer.
Maar ja dat mag nu niet meer. Je mag op het veld niks meer verbranden. We kunnen misschien iets met baksteen doen. Daar krijgen we tenminste nog bouwsubsidies voor.

In plaats van discuswerpen gebruiken wij zeker van die plat gestampte bier of cola blikjes.
Nieuw reglement : 1/ drink het blikje ad fundum leeg. 2/ stamp het blikje plat terwijl je luid boert. 3/ smijt het blikje zo ver mogelijk weg en in de blauwe pmd zak.
Eerste pmd zak op 40m, tweede op 45m, …

Hamerslingeren wordt voor onze doe-het-zelf atleten zo iets als : 1/ haal je hamer uit de klussers riem, 2/ klop de nagel in een keer in, 3/ smijt de hamer. Als je niet vloekt telt de worp niet.

Snelheidsproeven worden gehouden met een winkelkarretje en een folder van de supermarkt inde hand. Superpromo bij Aldi en … zzzoeffff …

Tenniswedstrijden worden gehouden op zondagmorgen op de terreinen naast de hondenschool. “Pak de bal Blackie … pak de bal …”

Lange afstandszwemmen kunnen wij wel doen in de kanaalzone. Ja da krijgt een gans andere dimensie als die zwemmers ook moeten wachten voor de sluizen die moeten open gaan.

De slot ceremonie kunnen we houden met de meisjes van K3.

“Van Afrika tot in Amerika.
Van de Himalaya tot de oceaan.
Van Afrika tot in Amerika.
Doping hebben ze op het menu staan.

Hand in hand, oog in oog,
Ons beleid is er eentje van gedoog

Van Afrika tot in Amerika.
Van de Himalaya tot de oceaan.
Van Afrika tot in Amerika.
T is hier nu voor vanavond ook al weer gedaan

Hand in hand, oog in oog,
Hei schoone blonde trakteert ge mij aan de groten toog.

01 juni 2006

Ja bouwen en verbouwen zijn leuk, vooral als je de back up krijgt van enkele mensen die je zotte ideeën wel zien zitten en ze willen helpen verwerken.
Het is leuk om te zien dat anderen je blijven inspireren en ze je terug aan het denken zetten om zo nog steeds veranderingen door te voeren in het huis. Tot ergernis soms weer van een hard werkende (schoon)broer ...

Alles begint toch wat in z’n plooien te vallen. De mei is geplant, met de nodige festiviteiten … hmm...
Waterleidingen liggen, elektriciteitsleidingen dit en volgend weekend, de schrijnwerker binnenkort en de plakker kort daarna. En dan, dan zal alles veel mooier zijn.

Ondertussen nemen we Cériel en Jacques, onze tigers, mee naar den buiten.
Stadskatten, stoer, macho, uitdagend en gecastreerd. Groot geweld in Gentbrugge en toch leren ze nederigheid in het midden van de natuur.
Kijken naar vogels lijkt soms meer op het kijken naar een Archaeopteryx oervogel of schuilen voor gevaarlijke Ptranodons dan op observeren van een overvliegende nietsvermoedende houtduif. Die nestenbouwer kan ook niet weten dat die sluipende carnivoren die hij in z’n linkerooghoek ziet, momenteel meer in hun broek doen dan gelijk wie.

Ze leren bij en hebben zich ondertussen al meester kunnen maken van de meeste spinachtigen op het terrein. Hopelijk duurt het nog heel lang voor ze zich aan andere diersoorten vergrijpen om die dan triomfantelijk aan de achterdeur te deponeren. Hoewel ik verheugd was toen ze die dikke bromvlieg uit de keuken konden strikken blijven we ze wel Felix, whiskas en Kittenkat of het A merk van Delhaize voorschotelen zolang ze de andere fauna maar laten fladderen.

Go Cat C. and Jacky ... Go ...